Jim Morisson sonsuzluğu ve
Ütüsüz kıyafetler giyen bir yol katibi
Camdaki yanılsamama bakıyorum
Çatık ve çıplak bir silüet
ona eşlik eden yağmurlu yol
Bir gece otobüsüyle şehrime gidiyorum
Herkesi yoran o yolculuk
Yolda uyuyup geceyi tamamlayanlar
Uyanık kalıp gününü gece edenler
Varışına bekleyeni yazılanlar
Evine kendi gidenler
Belki de her biri
Birer birer yanlızlar
Ama muhtemelen
Tüm bildiklerim yanlışlar
Camdaki yanılsamalar
Yıllardan kalanlar
Artık yazmam gerek
Kahverengi yaprakları görüp
Damlalardaki fırtınayı bulup
Sisteki sessizliğe bürünüp
Yada kalsın
Hissizce uyuyacağım.
Yoksa mümkün olmayanı mı arayacaktım
Ps: Utanmaz insanlar içinde
Yaşıyoruz aynı gezegende
No comments:
Post a Comment